اولین فاز شبكه تلفن همراه كشور، در مرداد ماه سال ۱۳۷۳ در شهر تهران با ۲۴ سایت BTS و با ظرفیت ۹۲۰۰ شماره به بهره‌برداری رسید. پس از آن شركت مخابرات درصدد گسترش پوشش آن از تهران به كل كشور برآمد.
پس از آن برنامه هیأت وزیران بنا به پیشنهاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، اساسنامه شركت ارتباطات سیار را با سرمایه ۲۰۰۰ میلیارد ریال تصویب كرد و کلیه وظایف امور ارتباطات سیار شرکت مخابرات ایران به شرکت ارتباطات سیار ایران واگذار شد.
با جدی شدن خصوصی‌سازی صنعت مخابرات كشور و اهمیت حضور در بازار رقابت تجاری، این شركت از سال ۱۳۸۶، با نام همراه اول فعالیت تجاری خود را آغاز کرد.
سال ۱۳۸۹ پس از خصوصی شدن شرکت مخابرات ایران، این شرکت از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل شد.
شرکت ارتباطات سیار هم‌اکنون با بیش از ۱۰۰ میلیون سیم‌کارت واگذار شده در ۱۲۴۶ شهر (۱۰۰درصد شهرها) و بیش از ۴۳ هزار روستا (حدود ۹۰ درصد روستاها) و بیش از ۷۰ هزار کیلومتر از جاد‌ه‌های کشور، بیش از ۹۷ درصد جمعیت کشور را تحت پوشش دارد.
ضریب نفوذ همراه اول ۹۰.۳ درصد و ارتباط رومینگ بین الملل آن با ۲۷۰ اپراتور در ۱۱۲ کشور جهان برقرار است.
همراه اول مجوز ارتقای پروانه ارائه خدمات تلفن همراه به نسل ۳ و نسل‌های بالاتر را در تاریخ ۴ شهریورماه۱۳۹۳، دریافت کرد و اکنون با گذشت کمتر از ۴ سال، ۱۹۳۳۰ سایت نسل سه و ۱۷۴۰۰ سایت نسل چهار و چهار و نیم در شبکه این اپراتور فعال است و بر این اساس همراه اول تنها اپراتور کشور است که در تمامی شهرها پوشش اینترنت پرسرعت دارد.