دوربین چندگانه اصلی در حال حاضر یک ویژگی لاکچری برای گوشی‌های گران قیمت محسوب می‌شود مانند آیفون X اما طبیعت و قانون دنیای تکنولوژی ثابت کرده است که در آینده‌ای نه‌چندان دور شاهد این دوربین‌ها در گوشی‌های ارزان قیمت نیز خواهیم بود، پس بهتر است از همین حالا با کاربرد این دوربین‌ها بیشتر آشنا شویم.
دوتا بهتر از یکی
لنز‌های مختلف کار‌های متفاوتی انجام می‌دهند. یک لنز با اپرچر پایین و زاویه‌ای گسترده برای عکاسی شارپ با جزئیات بالا مناسب خواهد بود اما همین لنز برای زمانی که سوژه شما در حال حرکت باشد به هیچ وجه مناسب نخواهد بود همچنین لنز‌هایی با قطر بیشتر می‌توانند در عکاسی از سوژه‌هایی با فواصل دور فوق‌العاده عمل کنند.
یک دوربین معمولی را تصور کنید، عکاسی با دو لنز به‌صورت جداگانه تنها به شما دو عکس معمولی را تحویل خواهد داد اما با استفاده از پردازش‌های نرم‌افزاری که معمولا در دوربین‌های دیجیتال از آنها استفاده می‌شود، تصاویر دو دوربین ترکیب شده تا ضعف هر کدام از عکس‌ها برطرف شود. نتیجه حاصل یک عکس روشن‌تر، شارپ‌تر و واضح‌تر از هر کدام از عکس‌ها به تنهایی خواهد بود. ترکیب دو یا چند عکس تکنیک جدیدی نیست بلکه این تکنیک به زمان حضور تکنولوژی HDR باز می‌گردد: عکاس‌ها با گرفتن چند عکس از سوژه سعی می‌کنند قسمت‌های رنگی عکس را برجسته کنند و سپس از این ترکیب برای داینامیک رنج بالاتر استفاده کنند. دوربین‌های موبایلی این فرایند را به‌طور خودکار انجام می‌دهند و بلافاصله این پردازش‌ها را به‌روی تصویر اعمال می‌کنند تا تصویری با جلوه بهتر را به کاربر نمایش دهند؛ این پردازش‌ها به‌خصوص در عکاسی با نور کم بسیار خوب عمل می‌کنند. پردازش‌های تصویر کار‌های دیگری نیز انجام می‌دهند که البته برخی از آنها در واقع کمک خاصی به عکس نمی‌کنند. افکت بوکه مثال بسیار مناسبی است: دوربین بسیاری از گوشی‌ها برای رسیدن به عمق تصاویر دوربین‌های معمولی افکت‌های مصنوعی را در تار کردن عکس اعمال می‌کنند. اما به‌طور کلی گوشی‌های پرچمدار با دو دوربین و پردازش تصویر حرفه‌ای، بسیار بهتر از همتایان خود با یک دوربین عمل می‌کنند. به‌عنوان مثال گوشی‌های زیر در این رده عملکرد بسیار خوبی را از خود نشان می‌دهند: آیفون ۷ پلاس، ۸ پلاس و آیفون x، سامسونگ گلکسی نوت ۸، گلکسی s9، هواوی آنر ۸، ال‌جی v20، ال‌جی v30 زوم چند برابری دوربین گوشی‌ها هرساله قابلیت‌های جدیدی را کسب می‌کند اما چیزی که آنها هرگز در آن خوب عمل نکرده‌اند قابلیت زوم است. بدنه گوشی‌ها برای قرار دادن قطعات الکترونیکی ریز و اپتیک‌های مورد نیاز برای زوم واقعی بسیار باریک و کوچک هستند که در اینجا گوشی‌هایی با طراحی عجیب و غریب مثل گلکسی s4 زوم جایش خالی است که البته گوشی‌هایی با این طراحی به‌سرعت از بازار اسمارت‌فون‌ها خارج شدند. اما استفاده از دوربین‌های دو یا چندگانه این مشکل را تا مقداری حل خواهد کرد. لنز دوم در گوشی‌های پرچمدار می‌تواند سطح زوم را تا مقدار زیادی افزایش دهد که این میزان از زوم را به عنوان مثال با ۲X نشان می‌دهند. نتایج هیچ‌گاه نمی‌تواند با یک دوربین DSLR رقابت کنند اما اگر گوشی شما تنها دوربینی است که از آن استفاده می‌کنید قطعا از زوم دیجیتال بهتر خواهد بود. لنز دوم نیز معمولا با دریچه دیافراگم متفاوتی تنظیم می‌شود که نسبت دیافراگم به قطر لنز متفاوتی دارد. این یک ویژگی سخت‌افزار است و بدان معناست که لنز دوربین دوم با زوم بیشتر نسبت به دوربین اصلی در شرایطی با نور کم کار می‌کند که در نهایت تصاویری تاریک‌تر و با شارپنس کمتر را ثبت می‌کند. در این حالت پردازش تصویر دوباره تصاویر مختلف را ترکیب کرده و مشکلات آنها را برطرف می‌کند. برخی از ترفند‌های نرم‌افزاری مانند قابلیت‌های سامسونگ در برداشتن دو تصویر در هنگام عکاسی و ویژگی‌های مختلف فراوانی که به‌طور پیش‌فرض فعال هستند در نتایج عکاسی تغییرات شگرفی را اعمال می‌کنند. گوشی‌های زیر را می‌توان در این قابلیت خبره دانست: آیفون ۷ پلاس، ۸ پلاس و آیفون x، سامسونگ گلکسی نوت ۸، گلکسی s9، هواوی آنر ۸، ال‌جی جی۴، جی ۵، جی۶، ال‌جی v20، ال‌جی v30
جادوی Oz
جادوی Oz یک اصطلاح فنی نیست، در‌عوض یک راه برای شماست که نمونه دیگری از دوربین‌های دوگانه را بشناسید: رنگی و سیاه و سفید. در برخی از مدل‌ها دو دوربین به‌گونه‌ای تنظیم شده‌اند که یکی از آنها عکاسی رنگی و دیگری منوکروم (سیاه و سفید) را انجام دهد که نتیجه این عکاسی دو عکس متفاوت نخواهد بود (حداقل با تنظیمات داخلی گوشی اینگونه نخواهد بود) اما در عوض یک عکس را به شما تحویل می‌دهد که از اطلاعات رنگی دوربین اول برای تقویت جزئیات دوربین دوم استفاده می‌کند.
اما برای بار دیگر این تنظیم دوگانه دوربین بستگی به پردازش تصویر گوشی دارد که جادوی خود را به‌روی آن اعمال کند تا محدودیت کوچک بودن لنز در گوشی‌ها را حل کند. خاصیت‌ها و ویژگی‌های متفاوت یک دوربین مونوکروم می‌تواند قابلیت فوکوس سریع‌تر را برای گوشی به ارمغان آورد، همچنین می‌توانید با وجود یک دوربین مونوکروم پس از برداشتن عکس نیز آن را تنظیم کنید تا تصویر نهایی بهتری داشته باشید.
تاکنون تنها یک گوشی وجود داشته که توانسته تمام قابلیت‌های گفته شده را با هم داشته باشد و یک ترکیب عالی از سه دوربین را در پشت گوشی ایجاد کند و از آن با عنوان دوربین سه‌گانه یاد کند: هواوی P20 پرو همان غول عکاسی اسمارتفون‌های دنیاست. دوربین اول این گوشی با زوم سه‌برابری برای عکاسی از سوژه‌های دور استفاده می‌شود، از دوربین دوم ۲۰ مگاپیکسلی آن می‌توان برای عکاسی رنگی و پرتره بهره برد و دوربین سوم مونوکروم آن برای برداشتن عکس‌هایی با جزئیاتی شارپ مورد استفاده قرار می‌گیرد. احتمالا این گوشی آخرین تلفن همراهی نیست که این تکنولوژی را امتحان می‌کند. همین حالا نیز می‌توانید شایعاتی در مورد آیفون بعدی با دوربین سه‌گانه را در سایت‌های مختلف مشاهده کنید. گوشی‌های زیر در عکاسی مونوکروم و رنگی در بین تمام گوشی‌ها عملکردی فوق‌العاده دارند: اسنشال‌فون، هواوی p20، p10، p9 و p20 پرو، هواوی آنر ۸ و ۹، میت ۱۰
دوربین‌های دوگانه دیگر
دوربین‌های دوگانه دیگری نیز در گوشی‌های مختلف به‌کار رفته است که در دسته‌بندی بالا جا نمی‌گیرند گرچه اغلب این طرح‌ها بازنشسته شده و یا به سادگی رها شده‌اند اما بررسی کوتاه آنها خالی از لطف نخواهد بود. سیستم اولتراپیکسل اچ‌تی‌سی: سنسوری با چگالی بالا و میزان گشودگی دیافراگم پایین که با یک دوربین معمولی دیگر نیز ترکیب شد. اچ‌تی‌سی سیستم دوربین دوگانه خود را رها کرد و در حال حاضر به یک ماژول تک دوربین اولتراپیکسل اکتفا کرده است. دوربین‌های سه‌بعدی قدیمی: برخی از مدل‌های اندروید از دو دوربین یکسان با شکافی قابل توجه در میان دو دوربین برای ثبت عکس‌ها و فیلم‌هایی با افکت سه‌بعدی به بازار آمدند که این گونه طراحی‌ها معمولا با یک صفحه‌نمایش سه‌بعدی نیز همراه می‌شدند ولی علاقه‌ها به این دسته از طراحی‌ها با ورود تلویزیون‌های سه‌بعدی به سرعت از میان رفت. جان‌بخشی به واقعیت: گوشی‌های خاصی مانند لنوو فب ۲ پرو که از دوربین دوگانه برای اندازه‌گیری و تشخیص دقیق فواصل اطراف و دریافت نقشه از اطراف استفاده می‌کرد نیز عرضه شدند که طرفداران چندانی نداشتند.